رکتوم قسمت پایینی روده بزرگ است که به طور معمول با رباط ها و ماهیچه ها به لگن متصل می شود. پرولاپس رکتوم زمانی اتفاق می‌افتد که رکتوم کودک از داخل مقعد به خارج از بدن بیرون بزند که می تواند به این دلیل اتفاق بیفتد که رباط ها و ماهیچه ها به دلیل مشکلاتی از جمله یبوست مزمن، اسهال مزمن، یا کشیدگی هنگام رفتن به دستشویی ضعیف می شوند. شرایط زمینه ای مانند فیبروز کیستیک و بیماری هیرشپرونگ نیز می تواند باعث پرولاپس رکتوم شود.
علامت اصلی پرولاپس رکتوم بیرون زدگی بخشی یا تمام رکتوم از طریق اسفنکتر مقعدی کودک شما است.
شما ممکن است متوجه یک توده قرمز تیره شوید که از مقعد بیرون زده است، که گاهی اوقات با خون یا ترشحات همراه است، به خصوص زمانی که کودک شما در حال زور زدن است.
پرولاپس رکتوم معمولاً دردناک نیست، اما می تواند باعث ناراحتی شود.
علائم دیگراین بیماری عبارتند از :
- بی اختیاری مدفوع (نشت مدفوع از مقعد)
- ناتوانی در تخلیه کامل روده ها
- خارش یا سوزش مقعد
پرولاپس رکتوم زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه ها و رباط هایی که رکتوم را پشتیبانی می کنند ضعیف شوند. برخی از عوامل می توانند احتمال افتادگی رکتوم را در فرزند شما افزایش دهند، از جمله:
- زور زدن هنگام رفتن به دستشویی
- یبوست مزمن یا افزایش فشار شکمی
- اسهال حاد یا مزمن : شرایطی که از جذب مناسب غذا جلوگیری می کند مانند بیماری التهابی روده که ممکن است باعث اسهال طولانی مدت شود. اسهال باعث تورم رکتوم کودک می شود که باعث می شود رکتوم از طریق مقعد بیرون بزند.
- سوء تغذیه : عدم تغذیه مناسب شایع ترین علت پرولاپس رکتوم در کودکان است. سوء تغذیه مانع از ایجاد بافت چربی در کودکان می شود که به نگه داشتن رکتوم کودک در محل مناسب کمک می کند.
- فیبروز سیستیک:کودکانی که پرولاپس رکتوم بدون علت مشخصی دارند ممکن است نیاز به آزمایش فیبروز کیستیک داشته باشند که باعث ضخیم و چسبنده شدن مخاط می شود.
- اختلالات عصبی مانند آسیب نخاع
- بیماری هیرشپرونگ : نقص مادرزادی بیماری هیرشپرونگ بر سلول های عصبی روده بزرگ و انقباضات عضلانی روده تأثیر می گذارد که این وضعیت منجر به پرولاپس رکتوم می شود.
- سایر ناهنجاری های کولورکتال و لگنی
- سوء استفاده جنسی
والدین معمولاً اولین اشخاصی هستند که متوجه پرولاپس رکتوم کودک خود می شوند. ظاهر آن معمولاً واضح و هشدار دهنده است. پزشکان پرولاپس رکتوم را بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص می دهند.همچنین ممکن است از تست های تصویربرداری مختلف نیز،برای تشخیص امکان وجود بیماری های زمینه ای همراه نیز استفاده کنند .
اکثر موارد خفیف پرولاپس رکتوم، توسط پزشک کودک شما قابل درمان است و او به صورت دستی پرولاپس را در جای خود به عقب بر می گرداند. پزشکان همچنین توصیه هایی را ارائه می دهند که علت پرولاپس را برطرف می کند، مانند دادن رژیم غذایی ملین به کودک و افزایش فیبر غذایی برای بهبود حرکات منظم روده.
اگر فرزند شما دچار پرولاپس مکرر یا شدید رکتوم شد، ممکن است لازم باشد برای درمان بیماری زمینه ای به متخصص مراجعه کنید. بسته به نوع پرولاپس، کودک شما ممکن است به مداخله جراحی نیاز داشته باشد. پزشک بهترین گزینه های درمانی را با شما در میان می گذارد.
اکثر کودکانی که پرولاپس خفیف رکتوم را تجربه می‌کنند می‌توانند توسط متخصص اطفال درمان شوند و احتمالاً پرولاپس دیگری نخواهند داشت. اما برای کودکانی که پرولاپس مکرر یا شدید دارند، درمان توسط جراح اطفال اغلب ضروری است.
